Mijn dochters zijn avonturiers in hart en nieren. Ze reizen graag en schrikken er niet voor terug om dat alleen te doen. Nee, dat hebben ze niet van mij. Ik houd van op vakantie gaan en nieuwe plekken ontdekken, maar in mijn eentje? Dat zag ik niet zitten. “Ik zou niet weten wat ik met mezelf aan moest,” zei ik tegen een van hen.
Onze oudste dochter woonde en werkte een half jaar in Lissabon. Onze jongste reist momenteel solo door Zuidoost-Azië. Ik bewonder hun lef en hun vermogen om keuzes te maken die bij hén passen. Maar toen begon er iets bij mij te kriebelen. Hoe zou het zijn om mijn oudste op te zoeken in Lissabon? Om te zien hoe ze daar leeft? Mijn man kon niet mee vanwege zijn werk, dus als ik wilde gaan, moest ik alleen.
Dat was een stap buiten mijn comfortzone. Het verste dat ik ooit alleen was geweest, was Zwolle. En nu zou ik in mijn eentje het vliegtuig pakken naar een ander land! Toch boekte ik mijn tickets en een Airbnb voor ons samen. En toen begon het malen:
De eerste dagen na mijn boeking zag ik alleen maar beren op de weg. Het was niet alleen de heenreis die me zenuwachtig maakte, maar vooral het vooruitzicht dat mijn dochter na drie dagen weer moest werken. Ik zou daarna nog twee nachten en een volle dag alleen zijn in een onbekende stad. En dan ook nog in mijn eentje terugvliegen vanaf een vreemd vliegveld! Die gedachte hield me flink bezig.
Totdat mijn man nuchter zei: “Je verpest het zo alleen maar voor jezelf.” En hij had gelijk. Waarom zou ik de komende weken in de stress zitten om iets wat misschien wel fantastisch zou worden? Dus besloot ik mijn gedachten actief te veranderen. Ik herinnerde mezelf eraan dat het waarschijnlijk gewoon goed zou gaan. De trein naar Schiphol was rechtstreeks, op het vliegveld wist ik hoe inchecken en boarden werkte, en mijn dochter woonde op acht minuten lopen van onze Airbnb. Ik moest me niet blindstaren op wat er na de eerste drie dagen zou komen. Stap voor stap.
En weet je wat? Het werkte!
De reis ging verrassend goed. In de trein had ik mezelf op een eersteklas ticket getrakteerd voor extra rust. Op Schiphol had ik zelfs nog vier uur over om alles rustig uit te zoeken. Geen stress, geen paniek. Alleen het alleen aan een tafeltje te zitten eten voelde een beetje vreemd.
In Portugal was het voorjaar en we hebben samen drie fantastische dagen gehad. We hebben genoten, gekletst en onze band is verdiept. Maar toen kwam het moment dat mijn dochter weer aan het werk moest en ik alleen achterbleef. De eerste nacht sliep ik amper zes uur, maar zodra ik ’s ochtends op pad ging, begon ik er langzaam een beetje van te genieten.
Ik bezocht plekken waar we samen waren geweest, wat een gevoel van vertrouwdheid gaf. Na de lunch durfde ik zelfs richting onbekend terrein. Google Maps was mijn redder in nood om niet te verdwalen en mijn Airbnb terug te vinden. Het enige minpunt? De regen. Die maakte het minder ontspannen om rond te dwalen. Maar ik deed het wel! Ik bezocht een middeleeuws kasteel, schuilde in een restaurant en een museum en liep uiteindelijk wat nat geregend, terug naar mijn verblijf.
En toen moest ik nog naar huis. Alleen. Op een onbekend vliegveld. Maar ik redde het! Ik vroeg twee keer om hulp, maar ik kwam waar ik moest zijn: in het juiste vliegtuig, op weg naar Nederland. De treinreis verliep bijna vlekkeloos, op een kleine paniekmomentje na toen een trein niet kwam opdagen. Maar uiteindelijk nam ik een alternatieve route en kwam ik gewoon thuis.
Wat heb ik hiervan geleerd?
Dat ik dit kan. Dat ik mij red. Dat ik niet altijd alles leuk hoef te vinden, maar dat ik het wél kan. Misschien ben ik gewoon iemand die het leuker vindt om samen op pad te gaan, en dat is prima. Maar ik weet nu ook dat ik niet afhankelijk ben van anderen om iets te ondernemen.
Wat ik jou hiermee wil meegeven?
Dat je niet moet laten tegenhouden door angstige of onzekere gedachten. Stap uit je comfortzone, hoe spannend het ook voelt. Het levert je áltijd iets op: een bijzondere ervaring, een sterkere relatie, meer zelfkennis. Misschien ontdek je wel een kant van jezelf die je nog niet kende.
Eén ding weet ik zeker: je krijgt er geen spijt van!